چقدر دلتنگ حضورت هستم

. . . کاش تصویرت، نفس می کشید

دلتنگم

برای کسی که مدتهاست

بی آن که باشد

هر لحضه

!.....زندگی اش کرده ام

من به پا یان دلتنگی می اندیشم

...آن نهایتی که

...تورابرای همیشه خواهم داشت

عکس تو را

 به سقف آسمان سنجاق می کنم

حال که این روزها

دلتنگ که می شوی    

چشم هایت را ببند  

مثل یک عکس فوری  

فوری ظاهر می شوی    

سوهان می کشم قصه ی دلتنگی هایم را،تاهموار سازم جاده های آمدنت را

.

.

.

قلبم فدای عزیزی که دنیایی از دلتنگی را به امید یه لحضه دیدنش به جان میخرم

.

.

.

...دلتنگم

!همین

...واین نیازبه هیچ زبان شاعرانه ای ندارد

آرزو دارم بهاران مال تو/شاخه های یاس خندان مال تو

آن خداواندی که د نیا آفرید  /تا  ابد همراه  وپشتیبان تو . . .

من ابر شدم

گفته بودی که خورشیدی

یادت هست

تا زیباتربتابی

چقدرگریستم؟!